30 april : Hitler pleegt zelfmoord in Berlijnse bunker

Op 30 april 1945 pleegde Adolf Hitler vermoedelijk zelfmoord door zich in zijn Berlijnse bunker door het hoofd te schieten.  Wat er daarna met zijn lichaam gebeurde, is nog steeds onduidelijke en onderwerp van discussie. Of hoe het einde van een wereldleider toch nog mysterieus kan zijn.

Via onze geschiedenislessen kennen we allemaal het verloop van WO II. Adolf Hitler wist vanaf 1933 heel Europa in zijn verschroeiende macht te krijgen en wilde stelselmatig een rijk opbouwen met eenzelfde ideologie. In het voorjaar van 1945 voelde Hitler de hete adem van de Russen en de geallieerden in zijn nek blazen : De Russen stonden in Oost-Pruisen en de Amerikanen en de Britten waren net de Rijn overgestoken. Hun gemeenschappelijke doel : Berlijn bereiken.

De Bunker van Hitler

Toegang tot de bunker

Al in 1936 liet Hitler in Berlijn een bunker van gewapend beton bouwen, zo’n 5 meter onder de begane grond. De muren waren wel 4 meter dik en werden nog eens extra beschermd met een meter dikke aardelaag. De bunker bevatte 30 kamers en was opgedeeld in een Voorbunker  en de nieuwere Führerbunker van 1943.

De Führerbunker

Die laatste bunker was nog eens extra versterkt met een tweede laag gewapend beton en dikkere zijwanden. Hitlers angst voor vliegtuigbommen en gifgas werd zo tegemoet gekomen. Er was een apart toevoersysteem voor frisse lucht. Stroom werd voorzien door middel van een generator op diesel. Er was alleen een probleem met insijpelend grondwater, omdat de bunker onder het waterniveau van Berlijn lag.

Aan de ingang van de bunker stond steeds een cordon SS’ers die elke bezoeker moest controleren.

 

Hitlers laatste dagen

Adolf Hitler

Vanaf 16 januari 1945 trok Hitler zich terug in zijn Berlijnse bunker. Hij werd vergezeld van zijn staf, Martin Bormann, zijn geliefde Eva Braun en het gezin van Joseph Goebbels. Goebbels trok met zijn gezin in de Voorbunker in, samen met de medische staf en de administratieve medewerkers. Hitler werd geïnstalleerd met Eva Braun en de hond Blondi in de Führerbunker. In het begin gingen de bewoners nog buiten wandelen, maar vanaf maart 1945 was daar een te groot risico aan verbonden.

Hitler met Evan Braun in hun vertrekken

Op 20 april vierde Hitler zijn 56ste verjaardag, maar hij was niet in feeststemming. Hij was lichamelijk en geestelijk een wrak en had duidelijk verschijnselen van de ziekte van Parkinson, waarvoor hij dagelijks injecties kreeg toegediend. Verschillende nazi-kopstukken zagen in dat de oorlog verloren was en negeerden stelselmatig de laatste bevelen van de Führer.

Op 22 en 23 april verliet een groot deel van de medewerkers van Hitler de bunker, om zo de omsingeling van Berlijn voor te zijn. De troepen van de Sovjet-Unie stonden immers al bijna voor de deur! Op dat moment werd stelselmatig een groot deel van het archief verbrand.

Op 29 april trouwde Hitler met zijn geliefde Eva Braun. Op 30 april bracht Joseph Goebbels zijn kinderen om met blauwzuurcapsules. Hitler en Eva Braun pleegden ook zelfmoord, Eva door middel van een cyanide-capsule en Hitler schoot zichzelf door het hoofd met een pistool.Na de zelfmoord van Hitler bracht Goebbels in de tuin van de Rijkskanselarij zijn echtgenote om het leven en daarna ook zichzelf. Nadien werden die lichamen nog eens beschoten door een paar medewerkers en daarna in brand gestoken.

Nasleep

Vermoedelijk het lijk van de Führer

In de film Der Untergang (2004) zie je dat de overige medewerkers van Hitler zich een weg proberen te banen doorheen de Russische linies, in de hoop zich veilig te kunnen stellen. Hitlers secretaresses konden zo ontkomen, maar o.a. Bormann werd dood op straat aangetroffen. Op 2 mei vielen de Russen de bunker binnen en arresteerden nog een aantal achtergebleven medewerkers. Ze vonden ook een twaalftal lijken en een hele hoop verbrande documenten. Op 8 mei gaf Duitsland zich over. De oorlog was voorbij.

Stuk schedel met kogelgat

Wat er met de lichamen van Hitler en Eva Braun gebeurde, zijn er verdeelde meningen. Goebbels zou na Hitlers zelfmoord de opdracht hebbeb gegeven om de lijken te verbranden. Maar het werk werd echter niet zorgvuldig uitgevoerd door de SS-soldaten, zodanig dat het Rode leger 2 lichamen aantroffen waarvan ze bijna zeker waren dat het om Hitler en zijn echtgenote ging.

Daarna werden de lichamen meegenomen voor een autiopsie en nadien nog voor verschillende onderzoeken telkens opnieuw opgegraven en begraven. In 1970 zouden de lichamen voor een laatste maal worden opgegraven in Magdeburg, nabij het gebouw van de SMERSH. De overblijfselen werden verbrand en de assen werden in de Elbe uitgestrooid. Alleen een stuk kaak met bijbehorende brug en een stuk schedel met een kogelgat erin werden bewaard voor verder pathologisch onderzoek. Latere DNA-analyses hebben uitgemaakt dat het stuk schedel NIET toebehoort aan Hitler, maar van een vrouwelijke persoon tussen de 20 en de 40 jaar is. Het deel kaak zou dan weer wél ‘matchen’ met de gebitsfoto’s van Hitler.

Plaats een reactie